Περί κανονικότητας

Η πρόσφατη επιστολή της  Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) προς το δημοτικό συμβούλιο με την οποία ενημέρωσε ότι παράνομα προβαίνει ο δήμος σε διακρίσεις των παιδιών, για το βρεφονηπιακό σταθμό Φιλοτίου, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Σας ενημερώνουμε ότι δεν υπάρχει καμία διάκριση μεταξύ των νηπίων ηλικίας 4-6 ετών με αναπηρία με τα υπόλοιπα νήπια. Πρόκειται για μια τεχνητή διάκριση (πέραν της αντιεπιστημονικότητας), που δεν υφίσταται μάλιστα σε κανένα νομοθετικό πλαίσιο. Το πλαίσιο διάγνωσης της αναπηρίας καθορίζεται σαφώς από τον νόμο και είναι υποχρέωση της πολιτείας να στηρίζει όλα τα παιδιά με αναπηρία, με βάση την εκάστοτε διάγνωση, εντός των δομών της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.»

Στο χτεσινό δημοτικό συμβούλιο καθ’ ύλη αντιδήμαρχος Παιδείας, Φώτης Μαυρομάτης σε ερώτηση που δέχτηκε για τις παράνομες, σύμφωνα με τη ΔΟΕ κινήσεις και διακρίσεις της δημοτικής αρχής, απάντησε διαχωρίζοντας τα παιδιά σε κανονικά και σε μη. Προφανέστατα τα μη κανονικά παιδιά, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο  Παιδείας, είναι τα παιδιά με αναπηρία!

Τι εστί κανονικότητα για τον κύριο Μαυρομάτη; Είναι κανονικό ο αντιδήμαρχος Παιδείας να σπιλώνει, να θίγει και να προσβάλει παιδιά με ειδικές ανάγκες θεωρώντας τα μη κανονικά; Είναι κανονικό, για τον ίδιο που είναι και νομικός, να διαβάζει την επιστολή της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας με όλες τις παράνομες παρεμβάσεις και διακρίσεις της δημοτικής αρχής και αντί να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του νόμου, να προβαίνει σε νέες διακρίσεις;  Είναι κανονικότητα η διάκριση των δημοτών σε κανονικούς και καταθλιπτικούς, διάκριση που κάνει συνεχώς ο δήμαρχος;