Την ξέρετε την ιστορία του Σκρουτζ; Εκείνου του γρουσούζη, του γκρινιάρη που δεν ήταν ικανοποιημένος με τίποτα και του φταίγανε όλα και κυρίως οι άνθρωποι που τον περιέβαλαν; Αυτόν λοιπόν τον κακάσχημο με τη γαμψή μύτη ανθρωπάκο το βράδυ των Χριστουγέννων τον επισκέφτηκαν τρία φαντάσματα, που πρέσβευαν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που χαρακτήριζαν τον Σκρουτζ…
Πρώτο του εμφανίστηκε το φάντασμα της ειλικρίνειας που μόλις το είδε ο Σκρουτζ κατατρόμαξε γιατί δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την ειλικρίνεια, μετά όταν τον επισκέφτηκε το φάντασμα της ικανότητας και πάλι του κόπηκαν τα γόνατα από το φόβο γιατί και από ικανότητα στερούνταν πλήρως και τελευταίο το φάντασμα της ταπεινότητας που τον τρόμαξε τόσο πολύ που λιποθύμησε από τον φόβο του!
Στο παραμύθι βέβαια ο Σκρουτζ μετά από όλα αυτά τα απανωτά σοκ, άλλαξε κι έγινε καλός, συμπονετικός και δημιουργικός, αλλά ποιος πιστεύει στα παραμύθια;
