Φαίνεται πως αυτοί που βλέπουν μακριά, τελικά δεν βλέπουν κοντά. Αυτοί δηλαδή που προγραμματίζουν από νωρίς για το μέλλον, τελικά χάνουν το παρόν Αυτό είναι το νόημα που προκύπτει από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του συγγραφέα Δυμύτη Λιανού, που είναι βασισμένο πάνω σε πραγματικά γεγονότα.
Στο βιβλίο «ο άνθρωπος που έβλεπε μπροστά» ο συγγραφέας αφηγείται με γλαφυρότητα το πώς οργάνωσε ένα φεστιβάλ ερασιτεχνικών θιάσων που αναβλήθηκε, πως σχεδίασε ένα γαστρονομικό φεστιβάλ που δεν έγινε ποτέ και πώς οργάνωσε ένα πρόγραμμα καλοκαιρινής απασχόλησης παιδιών που απέτυχε να ξεκινήσει! Το πιο εντυπωσιακό είναι πως ο συγγραφέας αποποιούμενος κάθε ευθύνη των συνεχόμενων αποτυχιών, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα, θεωρεί εαυτό πετυχημένο και μάλιστα τον πιο πετυχημένο από όλους!!!