/

Τρε ζολί λε γαρμπιλί! (Part 2)

399 προβολές
4 λεπτά ανάγνωσης

Όταν γίνεται ένα δημοτικό έργο, όταν δηλαδή ένα έργο που χρηματοδοτήθηκε από μας, παραδίδεται σε μας, λογικό είναι να εκφράζουμε την ευχαρίστησή μας, αν αυτό μας αρέσει ή την απογοήτευση μας, αν αυτό δεν μας αρέσει.
Ποιος λογικός άνθρωπος θα δώσει χρήματα σε κάποιον να του φτιάξει κάτι και δεν θα πει αν άξιζαν τα λεφτά που έδωσε ή όχι; Κάνοντας χρήση αυτού του λογικού επιχειρήματος έγραψα την άποψή μου όταν αντίκρισα το θέαμα της ανάπλασης της κεντρικής πλατείας.

Η απάντηση των υπευθύνων του Δήμου (συγκεκριμένα του Μάκη Μαυρογιάννη, μέσω του μουροβιλίου) ήταν ότι ανήκω σε αυτούς που δεν τους αρέσει τίποτα, οπότε λογικό ήταν να μη μου αρέσει και η πλατεία… Ε, λοιπόν, αντίθετα με τους δημοτικούς μας άρχοντες, προβληματίστηκα με αυτό που πιστεύουν για μένα, και είπα να προσπαθήσω να δω με «άλλο» μάτι την ανάπλαση της πλατείας…

Τότε συνειδητοποίησα ότι στην κριτική μου είχα κάνει ένα σοβαρό λάθος! Κι επειδή οφείλω να το διορθώσω, δηλώνω τα εξής: Είχα γράψει ότι το γαρμπίλι που σκέπασε την πλατεία είναι ένα πρωτότυπο υλικό! Όπως βλέπετε και στην παραπάνω φωτογραφία, το γαρμπίλι και οι χρωματικοί συνδυασμοί του, όχι μόνο σε άσπρο-γκρι, αλλά και σε άσπρο-μαύρο είναι πολύ διαδομένοι και ιδιαίτερα σε χώρους αναψυχής!!!!