Αγάπη ιδιωτική

Ο νέος χρόνος μπήκε κι είπα κι εγώ να μπω σε πρόγραμμα.. η σιωπή είναι χρυσός, αλλά τους τελευταίους μήνες κατάλαβα πως δε μπορώ να σιωπώ σε αυτά που παίρνουν μέρος μπροστά μου ή δίπλα μου ή και λίγο παραπέρα. Εν ολίγοις το 2018 με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο περισσότερο ψεύτικος είναι ο κόσμος από αυτό που ήλπιζα.. και είναι πραγματικά τραγικό. Παλιά συνήθιζα να λέω πως ζούμε σε μια παρωδία, αλλά όσο περνάει ο καιρός αντιλήφθηκα πως οι αρχαίοι τραγικοί θα έβρισκαν το σήμερα πολύ κοντινό στις τραγωδίες του τότε.. περήφανοι δεν θα ήταν, απλά ανήσυχοι.. το ίδιο νιώθω κι εγώ. Πάντα όμως σκέφτομαι θετικά και ψάχνω εκείνη τη ρημαδοάκρη του τούνελ που απομακρύνεται απ’ όλους μας με γρήγορες πλέον διαδικασίες.

Οι γιορτές πέρασαν κι όσοι ήταν να χαρούν το έκαναν.. οι υπόλοιποι είτε προσποιήθηκαν είτε όχι. Η υποκρισία στις μέρες μας αγγίζει τα όρια της τρέλας σε σημείο παραφροσύνης.. το τι γίνεται για αυτά τα λίγα λεπτά δημοσιότητας και για το χρήμα είναι εξωπραγματικό κι όμως τόσο αληθινό. Οι άνθρωποι βρήκαν τα κοινωνικά δίκτυα ως έναν τρόπο να κάθονται και να τεμπελιάζουν και να βγάζουν χρήματα. Μπροστά σε όλους αυτούς που υπάρχουν εκεί έξω κι εκμεταλλεύονται αθώες ψυχές οι κοπέλες που απλά γδύνονται για να βγάλουν χρήματα μου φαίνονται αγνές κι άπειρες.. είναι αλήθεια πως ανάλογα με το τι είναι στη μόδα ο κόσμος ακολουθεί.. ας είμαστε ρεαλιστές.. δεν ακολουθεί όλος ο κόσμος.. ο Ελληνάρας ακολουθεί κι είναι περήφανος γι’ αυτό. Είμαστε από τις λίγες χώρες πιστεύω με τόσους περήφανους ηλίθιους που το μόνο που κάνουν στη ζωή είναι να γίνονται κάθε μέρα και πιο ηλίθιοι.. και το κακό είναι πως οι περισσότεροι το καταφέρνουν.. δυστυχώς.

Το παλιό μότο «τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς» στις μέρες μας δεν ισχύει.. πλέον όλοι αγαπούν το ίδιο και τα δύο και το «αμερικάνικο όνειρο» του τότε έχει αντικατασταθεί με το «ελληνικό όνειρο» του σήμερα. Ο μέσος Έλληνας θέλει να έχει χρήματα να ξοδεύει χωρίς φυσικά να χύσει ούτε στάλα ιδρώτα.. απλά και μόνο με την εντατική χρήση των κοινωνικών δικτύων έτσι ώστε να κατακτήσει όσες περισσότερες γυναίκες ή όσους περισσότερους άντρες μπορεί και η δε Ελληνίδα φιλόσοφος κατά προτίμηση θέλει να γδυθεί όσο γίνεται με στόχο τα καθημερινά και συνεχόμενα ψώνια που θα διαρκέσουν διά παντώς.

Τώρα κάποιος θα μου πει και τι κακό έχει όλο αυτό?? Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θα απαντήσω φυσικά, αλλά η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση.. δεν θα κράξω την κοπέλα που όταν της έδωσαν ένα walkman και μια κασέτα και της είπαν να πατήσει το play εκείνη νόμιζε πως πρέπει να φορέσει τη στολή του αστροναύτη και να πάει με το διαστημόπλοιο να προσγειωθεί στον Άρη, γιατί ήταν κι από άλλη εποχή οπότε έχει κάποια ελαφρυντικά κι εμείς προφανώς με κάτι παλαιότερο το ίδιο θα κάναμε, αλλά το παλικάρι ή η κοπελιά που ενώ διαβάζεις Σαίξπηρ σε ρωτάει αν ζει ο συγγραφέας τότε συγγνώμη κιόλας.. η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να με ρωτήσει κι αν είναι ωραία γυναίκα οπότε συμπαντικά θα σκεφτώ πως υπάρχουν και χειρότερα, τα οποία ναι μεν δεν έχουν έρθει ακόμη, αλλά είναι στο δρόμο.. για το χωριό.. τίνος είσαι εσύ είπαμε??